Met kerst hadden we een café gourmand op het menu staan. Als je dat in een restaurant besteld, krijg je meestal een aantal kleine versies van de dessertkaart. Ideaal als je geen keuze kunt maken. Of als je gewoon van alles wat wilt proeven.
Ik besloot me eens te wagen aan het maken van macarons, die lekkere franse koekjes of mini gebakjes. Van verschillende kanten hoorde ik dat dat bijna onmogelijk was, want heel erg moeilijk om te maken. Mijn voornemen was dan ook om ze van tevoren al eens te maken, zodat ik kon kijken of het me lukte. Helaas had ik hier geen tijd voor. En omdat ik vergeten was echte macarons bij een patissier te kopen, stond ik op kerstavond gebogen over het recept wat ik ergens had overgeschreven (volgens mij uit de En France, waar een keer een artikel over macarons stond). Met lichte stress, want ik dacht eigenlijk dat het toch niet zou lukken. Maar wonder boven wonder kwamen er echte macarons uit de oven. Die er ook na een nachtje koelkast nog prima uitzagen.
De vulling had ik ook maar meteen op dezelfde avond gemaakt, zodat die kon opstijven in de koelkast. Ik hoefde hiervoor namelijk alleen maar slagroom op te warmen en hierin chocolade te laten smelten. Verbazingwekkend hoe stevig die vulling wordt. Nooit gedacht! De volgende ochtend toen ik de macarons in elkaar wilde zetten, was het helemaal hard geworden. Zo hard, dat ik er niks meer mee kon. Even verwarmen, roeren en daarna kon ik het gebruiken. De macarons nog in de koelkast gezet zodat de vulling weer hard kon worden. En ze met moeite tot ’s avonds kunnen bewaren. Maar uiteindelijk lagen er dan toch heuse macarons te pronken op het café gourmand bordje.
Hieronder het recept wat ik heb gebruikt. Het lijkt moeilijk, maar met een simpele digitale thermometer is het echt een eitje. Misschien een leuk idee voor naast de oliebollen?
BASISRECEPT MACARONS (voor ca 20 – 25 stuks)
Ingrediënten:
150 gr kristalsuiker
150 gr poedersuiker
150 gr amandelpoeder (zonder toevoegingen, verkrijgbaar bij reform)
2 x 60 gr eiwit (waarbij ik er vanuit ga dat 1 eiwit 30 gr weegt)
50 gr water
2 el cacao (de ongezoete)
Bereiden:
Zet de bakplaat met siliconenmat klaar. Je kan een siliconenmat met voorbedrukte rondjes kopen (heb ik gebruikt, ging super). Of je kan onder de siliconenmat bakpapier leggen waarop rondjes zijn getekend. Alleen bakpapier kan ook, zonder de rondjes, alleen worden je macarons wat ‘ambachtelijker’. Zeef de poedersuiker met het amandelpoeder en zet dit apart (ik heb het niet gezeefd, te lui, ging prima). Doe de kristalsuiker met het water in een steelpan. Zet de thermometer erin en breng het aan de kook tot 118 graden. Klop ondertussen het eiwit tot zachte pieken. Giet de warme suikersiroop bij het geklopte eiwit en klop nog even goed door. Zet de thermometer erin en laat afkoelen tot 50 graden. Giet de andere 60 gr eiwit ongeklopt bij het amandelmengsel en spatel dit goed door elkaar. Meng deze amandelpasta met het warme eiwitmengsel en voeg eventueel kleurstof toe. Ik heb chocolade macarons gemaakt, dus heb ik ca 2 el cacao door het mengsel gedaan. Doe het beslag over in de spuitzak en spuit gelijkmatige rondjes op de bakplaat (wat dus heel gemakkelijk gaat met die voorgevormde rondjes). Laat de macarons tenminste 30 minuten drogen, of zo lang nodig is om een dun, droog ‘huidje’ te vormen op de beslagrondjes (ik heb ze ongeveer 2 uur laten staan, was ze een beetje vergeten…). Zet 12 minuten in een op 165 graden voorverwarmde oven, haal ze eruit en laat afkoelen.
Chocoladevulling:
Breng 200 ml slagroom aan de kook en giet dit over 200 gr pure, witte of melkchocolade (in kleine brokken). Goed doorroeren tot een gladde pasta en laten afkoelen zodat het niet meer vloeibaar is.
Het resultaat:
