Vandaag zijn de kleintjes jarig. En mogen ze ook hier in Frankrijk trakteren op school. Nu heb ik al een aantal jaar traktaties gemaakt en ben ik inmiddels wat wijzer geworden.
In Amsterdam waren de traktaties op de crèche al ware kunstwerken. Dus ging ik voor de kleintjes hun eerste verjaardag helemaal los op cupcakes. Ook al zo populair in Nederland, tenminste vijf jaar geleden. En stond ik tot midden in de nacht monsters, hertjes en vlinders te prutsen. Waar ik ontzettend trots op was. De juffen en de andere ouders vonden ze ook prachtig. De kinderen ook wel. Maar echt lekker waren ze blijkbaar niet, want de meeste werden na een paar hapjes al aan de kant geschoven. Toen bedacht ik me, voor wie maak ik die traktaties nou eigenlijk? Voor mezelf om aan de andere moeders te laten zien wat ik wel niet kan? (Moeders, want ik heb nog nooit een vader zich druk zien maken om cupcakes, laat staan er zelf een bakken) (ik hoor het vast als ik me vergis). Of voor de kinderen zodat ze iets lekkers te eten hebben om de verjaardag van onze kleintjes te vieren?
Dus. Dit jaar gaat het anders. Het helpt ook dat de regel hier op school is dat de traktatie voorverpakt moet zijn. (Over iets gezonds heb ik nog niemand horen praten…). En dat maakt het leven een stuk eenvoudiger. Men neme een voorverpakt cakeje, wikkelt er wat oranje en wit stof omheen en maakt dit vast met een touwtje. Pompoengezichtje op de oranje versie, spook op de witte, et voila! Een zeer simpele halloween traktatie (om toch een beetje creatief te zijn…). Die tot op de laatste kruimel is opgegeten.
Ze zijn erg leuk :)